Plasma doneren

Plasma is het vloeibare gedeelte van het bloed (bestaande uit 90% water) waarin zich de essentiële eiwitten voor het menselijk lichaam bevinden. Het gaat onder meer om de immunoglobulinen (antistoffen), de stollingseiwitten en de albumine (eiwitmolecule).
Het plasma kan uit een zakje bloed worden gehaald door centrifugering of plasmaferese (onttrekking van plasma).
Zodra dat gebeurd is, wordt het plasma snel bevroren om het in de beste omstandigheden te bewaren. Plasma kan 3 jaar bij een temperatuur van -25°C bewaard worden.

Bepaalde geneesmiddelen kunnen enkel uit menselijk plasma vervaardigd worden. Deze medicijnen zijn van levensbelang voor de overlevingskansen en het welzijn van tal van patiënten. Onder zijn natuurlijke vorm of als medicijn kunnen met het plasma diverse ziektes behandeld worden.

De immunoglobulinen

•    De primaire immuundeficiënties (aangeboren aandoeningen): een niet goed of niet functionerend afweersysteem waardoor patiënten uiterst gevoelig zijn voor allerhande infecties (herhaaldelijke oorontstekingen, longontstekingen en sinusitis, bloed- en huidinfecties, ernstige tot zelfs fatale orgaanletsels enz.).
•    De secundaire immuundeficiënties (die in de loop van het leven opduiken): disfunctie van het afweersysteem als gevolg van externe factoren (virus, chemotherapie enz.) of auto-immuunziektes.

De stollingsfactoren: stollingsproblemen (hemofilie of bloederziekte enz.).
De albumine: bloedingen, zware brandwonden, chirurgische ingrepen enz.

Deze lijst is uiteraard niet uitputtend. Naast de voorbeelden hiervoor worden het plasma en de derivaten ervan nog voor de behandeling van tal van andere ziektes gebruikt.

Het principe verloopt als volgt. Het bloed dat van de donor wordt afgenomen, wordt doorlopend door een zogeheten aferesemachine gestuurd. Het plasma wordt behouden terwijl de rode bloedlichaampjes, de bloedplaatjes en de witte bloedlichaampjes opnieuw aan de donor worden toegediend. Op die manier kan een grotere hoeveelheid plasma (tussen 600 en 650 ml) afgenomen worden en kan de donor - die geen andere bloedbestanddelen verliest - regelmatiger (minstens om de 2 weken) plasma doneren.